U nas klasa średnia nawet jeżeli zarabiała dobre pieniądze, to szczytem przedsiębiorczości było kupowanie mieszkań na wynajem. To jest biznes? Nie. To lękowe działanie – socjolożki Dorota Peretiatkowicz i Katarzyna Krzywicka-Zdunek o lękach i marzeniach klasy średniej.
Statusu klasy średniej nie wyznaczają już kosztowne rzeczy, liczy się raczej spryt w wydawaniu pieniędzy. W kuchniach zamiast thermomixa króluje teraz tańszy air fryer.
Jedni tę potrzebę odcinają, inni realizują poprzez pornografię, masturbację, zdrady lub uprawianie sportu. Brak seksu w małżeństwach i parach z długim stażem staje się normą.
Polacy niechętnie przywitaliby przy wigilijnym stole obcego. Szczególnie jeśli byłby Rosjaninem, aktywistą ekologicznym albo feministką. — Boimy się, że ktoś zachowa się w nieprzewidywalny sposób, a my nie będziemy wiedzieli, co z tym zrobić — mówi socjolożka Dorota Peretiatkowicz.
Kilka lat temu życie Karoliny było w rozsypce, dziś ma męża, dzieci i właśnie kupiła domek letniskowy. Waldek wcześniej spłacił kredyt i teraz patrzy z góry na znajomych, którzy zaharowują się i narzekają na brak kasy. Za to Bronek dzięki zgromadzonej poduszce finansowej mógł zmienić pracę na spokojniejszą. Co jest wyznacznikiem sukcesu dla klasy średniej?
Styrana ciężką pracą Polka zbliża się do emerytury, ale nie chce się starzeć z godnością, tylko wreszcie pożyć: podróżować, uprawiać seks, może poznać kogoś „na życie”
Trauma rozbitej rodziny i rodziców skupionych tylko na pracy. Za wysokie oczekiwania. Fałszywy obraz miłości w komediach romantycznych i social mediach. Dlaczego młode pokolenie często nie potrafi wchodzić w związki?
Roszczeniowi i leniwi. Egoiści, indywidualiści, skupieni wyłącznie na własnych przyjemnościach. Pokolenie Z – trudno połapać się, jacy są naprawdę. Czy pragną wszystkiego, czy zamykają się w swoich bańkach? Czy liczy się dla nich miłość, a może wyłącznie pieniądze? Co ich boli i co może przynieść im ukojenie?
https://www.newsweek.pl/psychologia/roszczeniowe-i-zlosliwe-pokolenie-z-jacy-sa-naprawde/p6nezy3
Rola mężczyzny się zmienia – jego podejście do ojcostwa, do miejsca w związku, do ujawniania swych emocji bez lęku, do pokazywania słabości. To objaw kroczącej ewolucji i porzucenia męskości, której definicja nie przystaje do współczesnych czasów.
W jaki sposób pogodzić bycie twardym i niezłomnym, nieugiętym i walecznym z wejściem w kontakt ze swoimi emocjami i byciem bardziej domyślnym i empatycznym? W jaki sposób utrzymywać dom i dbać o jego bezpieczeństwo, a jednocześnie w pełni angażować się w relacje z partnerką oraz dziećmi? Czy osiągnięcie takiego ideału jest w ogóle dla mężczyzn osiągalne?
